Helikopter jaki jest, każdy widzi. Rodzajów ich jest wiele i często mają ze sobą mało wspólnego. Na pewno wszystkie mają płatowe wirniki, korpus (niewykluczony pancerny), koła i ogon. Na ogonie wdzięczy się z reguły wirnik pionowy, bez którego śmigłowiec kręciłby się jak piany. Reszta zależy juz tylko od pomysłów konstruktora.
Nadral to wesoły helikopterek. Ma on w sobie kółeczka, korpusik, śmigiełka, którymi śmiga, no i oczywiście wirujący wirnik. Poza tym rzecz jasna obiektywizujące wszystko działko, spełniające funkcję wykonawczą Może i jest tam coś więcej, ale ja tego nie odkryłem. Szkoda, bo bardzo mi zależało.

Nadral to także tytuł gry. Jest ona zarazem typowa i nietypowa. Jej niezwykłość i zarazem największa trudność to instrukcje wyświetlane po niemiecku, a nie jak to się godzi – po angielsku. Pospolitość zaś polega po prostu na tym, że jest to strzelanina jak tysiące innych. Trochę tylko bardziej rozwiązła.
Całość gry składa się z ośmiu labiryntów, nazywanych kolejnymi literami alfabetu greckiego od α do η. Po ukończeniu danego etapu, inaczej mówiąc po przejściu ośmiu labiryntów, stopień trudności zwiększa się o jeden poziom. A jest ich cztery.
Aby przejść dany labirynt, należy robić coś więcej niż tylko strzelać. Propozycja nie do odrzucenia brzmi więc: zbieraj, co ci Bozia daje. A są to:
– pioruny, uzupełniają energię potrzebną do lotu,
– klucze, otwierają przejścia zaznaczone na mapie jako X. Jeśli w danym etapie jest więcej niż jeden klucz, oznaczyliśmy je jako A, B itd. Podobnie uczyniliśmy z dziurkami na klucze,
– cosik, co przypomina trochę butelczynę z atramentem, a daje dodatkowe życia,
– niespodzianki, oznaczone (?)
– dodatkowe życie,
– podwyższenie energii lub punkty.
Drzwi przechodzimy siadając helikopterem na zamku i po znalezieniu odpowiedniego klucza, Przejście labiryntu jest możliwe tylko po znalezieniu wszystkich kluczy i otworzeniu Zamków.
Dla mniej ambitnych podajemy także informację. że nieśmiertelność do gry znajduje się w lethalnym miesięczniku „Komputer”, numer 2/89. Tak jak to zwykle bywa, wpisanie nieśmiertelności powoduje, iż gra nudzi się po kilku minutach. Bez niej zapewne nie powstałaby jednak ta mapa…
Rafał Szczęsny & Rafał Staniec
Rok produkcji: 1989
Komputer: Atari

Opublikowano w czasopiśmie TOP SECRET 3 (1991)