Pewien typ ludzi lubi pe­wien typ pisarzy. Zbie­giem okoliczności spora część redakcji „Top Secret” lu­buje się w dziełach Żelaznego, Howarda, Herberta, Tolkiena.

Jesteśmy zgodni co do tego. że najlepszy spośród nich jest Tolkien. Jego dzieła, nie dość, że znane na całym świecie, przedstawiają bardzo duża wartość nie tylko roz­rywkową.

Jest więc naturalne, że temat przerzucony został i na komputer Hobbit znany był juz dawno i jest podstawową lekturą jako książka i gra. Władca Pierścieni, najsłynniejsza trylogia świata, nie trafił już do każdego pod postacią gry.

Powodem było to, że opracowana przez firmę Melbourne House „komputerowa adaptacja” była grą tekstową. Jest to. jak wiadomo, najtrudniejsza i najmniej popularna grupa gier.

Niedawno została więc podjęta następna próba. W efek­cie otrzymaliśmy grę strategiczną War in Middle Earth.

Jak wszyscy wiecie, trylogia Tolkiena opowiada o Jedy­nym Pierścieniu, Władcy Dziewięciu Pierścieni. Ma on szczególną moc i może przyczynić się do zawładnięcia światem przez złe moce. Przypadkiem Pierścień znajduje się w domu pewnego hobbita i splot okoliczności powodu­je, że pierścień musi być zniszczony. Jeden z hobbitów udaje się więc do dalekiej Krainy Ciemności, Mordoru; gdzie wrzuca Pierścień do bezdennej studni Gory Przez­naczenia.

Jeśli w Lord of the Rings położono nacisk na dokładne odwzorowanie akcji, postaci i sytuacji, zmuszając gracza do naśladowania zapisanej na kartach książki historii, to w War in the Middle Earth ma on całkowicie wolną rękę.

Na ekranie widnieje mapa Krainy Środka, gdzie toczy się akcja opowieści. Poruszając kursorem w kształcie dłoni i wciskając FIRE można uzyskać zbliżenie wybranego frag­mentu.

Na mapie zaznaczone są góry. rzeki, drogi, lasy, jeziora, miejscowości, zamki i wieże. Wiele z tych obiektów ma naz­wy takie jak w oryginale. Zadaniem gracza jest stoczenie kluczowej walki z Siłami Ciemności i pod jej osłoną dopro­wadzenie hobbita Froda do Góry Przeznaczenia.

Gra jest typowo strategiczna, polega więc na przemie­szczaniu wojsk, wysyłaniu zwiadowców, łączeniu oddzia łów, atakowaniu umocnień. Jeśli wywiąże się walka, uka­zywane jest z bliska jej pole i można wziąć udział w jej przebiegu, informując poszczególnych wojowników, kogo mają atakować. Oprócz tego, jeśli w wirze walki znajduje się osoba niosąca pierścień, można go użyć do jej ochrony.

Szpieg Gollum, elfy, Galadnela, Drzewiec, Legolas — ich wszystkich spotkacie w Krainie Środka. Gra jest przy­jemna i spokojna, odrobinę nużąca. Częste bitwy, zwłasz­cza dużych sił, męczą monotonią, nadają jednak pewien smak. Warto zagrać, spróbować swoich sił, zwłaszcza, że gra nie jest szablonowa.

Gen

Firma:Melbourne House

Opublikowano w czasopiśmie TOP SECRET 1 (1990)